Οι τάφοι της Μακρονήσσου

Μια από τις περισσότερο ενδιαφέρουσες ανακαλύψεις στο δυτικό μέρος της Αγίας Νάπας είνοι οι αρχαίοι τάφοι στη Μακρόνησσο. Μεταξύ Νοεμβρίου 1989 Ιανουαρίου 1990, ο Δήμος Αγίας Νάπας χρηματοδότησε εντατικές ανασκαφές των λαξευμένων σε βράχους τάφων που υπήρξαν στόχος παράνομων ανασκαφών από το 1872.

Έχουν ανασκαφεί μέχρι σήμερα δεκαεννέα τάφοι καθώς και ένα μικρό ιερό στα ανατολικά των τάφων και τμήμα ενός αρχαίου λατομείου δίπλα από το νεκροταφείο. Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι μερικοί από τους τάφους έπαθαν ζημιά λόγω της συνεχούς λειτουργίας του λατομείου.

Οι τάφοι γενικά αποτελούνται από ένα δρόμο με σκαλιά που οδηγεί προς τα κάτω σε μια ορθογώνια είσοδο. Οι είσοδοι αρχικά έκλειναν με μια μεγάλη πλάκα ή δύο μικρότερες πλάκες.

Οι περισσότεροι από τους θαλάμους είναι σχεδόν πανομοιότυποι. Σε όλους υπάρχει ένα ορθογώνιο όρυγμα στο μέσο, ελαφρά χαμηλότερο από το επίπεδο του δρόμου, και τρία παγκάκια στα πλευρά του θαλάμου.

Σε μερικούς από τους τάφους υπάρχει επιπλέον ένα λαξευμένο luculus πάνω στον επιμήκη άξονα του τάφου απέναντι από την είσοδο ενώ σε ένα άλλο υπάρχουν τέσσερα παγκάκια στα πλευρά κι ένα απέναντι από την είσοδο δημιουργώντας έτσι αρκετό χώρο για πέντε ταφές. Παρόλο που όλοι οι τάφοι έχουν συληθεί είναι δυνατό να εξαχθούν μερικά επιστημονικά συμπεράσματα.

Οι νεκροί τοποθετούνταν σε πήλινες σαρκοφάγους που αρχικά ήταν καλυμμένες με τρία επίπεδα πλακάκια.

Οι τάφοι χρησιμοποιούνταν κατά τη διάρκεια της Ελληνιστικής και της Ρωμαϊκής περιόδου.

Οι πυρές που βρέθηκαν στην επιφάνεια των δρόμων αποτελούν σαφή απόδειξη τήρησης Ελληνικών ταφικών εθίμων.

Το ιερό είναι ένα απλό τετράγωνο δωμάτιο που κατασκευάστηκε με ακανόνιστους ογκόλιθους. Τα λίγα κτερίσματα που βρέθηκαν κατά τις ανασκαφές τοποθετούν τη χρονολογία του ιερού στην Κυπροκλασσική και στην Ελληνιστική περίοδο.